maandag, maart 31

اراده انسان

چشم بادامی ها برای فتح باله و ژیمناستیک جهان نه با چشم آبی ها، بلکه با خود رقابت می کنند، زیرا چشم آبی ها را مدت هاست پشت سر گذاشته اند. پرندگان بر شاخه های بلند چنین استوار و با اطمینان نمی نشینند که این بالرین و ژیمناست چشم بادامی بر شانه ها و تاج همبازی خود می نشیند و می ایستد و نفس را در سینه ها حبس می کند. مردم ایران از دیدن این همه زیبائی و هنر محروم اند، به این دلیل که بالرین زن حجاب ندارد. چه کسی به اندام او نگاه می کند، جز چشم چران های اسلام پناهی که زنان را از زانو تا کمر، نه بالاتر و نه پائین تر نمی توانند ببینند!



اراده ای عبرت انگیز را در باله بسیار زیبا و توام با حرکات ژیمناستیک این دو معلول ببینید. هیچ عجز و ناتوانی و ترحمی را طالب نیستند، بلکه تحسین شما را بر می انگیزند. این همه شور و عشق و زندگی، همراه با زیبائی، اینگونه یکجا می توان به نمایش گذاشت که گذاشته اند. می توان یک دست و یا یک پا نداشت، اما قلبی برای تپیدن، برای زندگی کردن و دوست داشتن و عشق را به نمایش گذاشتن داشت. این دو، پیامشان دراین باله زیبا، همین است. پیامی برای زندگی، نه برای مرگ، نه برای ترحم ما، بلکه برای تحسین ما. آنها نیز از آن دیار اند. همان دیاری که در رقص و ژیمناستیک مقابل می بینید.






به وبلاگ بمانی خوش آمدی